انا حر

  مشهد سينمائى استئذنك تعيشه معايا علشان نعرف نحط له العنوان المناسب ليه رايح كارفور فى عز السقعة اجيب هدوم العيد علشان اريح دماغى من اللف بين المحلات والفصال ووجع القلب مع انى عارف ان اسعاره ضرب عالقفا لا هيا قيمة الهدوم ولا غيره بس ماعلينا .. انا باكلها بمزاجى واهي مرة تفوت ولا حد يموت المهم رايح على هناك ومعدى من تحت كوبرى شوفت ولد صغير قاعد عالرصيف من اللى بيتقال عليهم شحاتيين او متسوليين بس الولد ده من كتر التعب والجوع والسقعة وقلة النوم فمبقاش قادر حتى يطلب اكل من حد بصوت عالى , كل اللى كان قادر يعمله ان يعييط بصوت عالى وبشحتفة كهل مسن هتموته من عزمها .. ماهو محدش سائل فيه الكل ملهى فى واتسابه ومكالماته واللى راكب عربيته مشغل كاسيته وملهى فى مزيكته محدش باصص على حد والكل مغيبب مع نفسه عايش فى اغنية ابلة فاهيتة مايستهلوشى... يعنى فضلت اراقب المشهد ده حوالى ربع ساعة كدة بس مفيش حاجة اتغيرت لا الولد سكت ولا الناس عبرته مشيت انا كمان والمنظر معكننى .. مجتمع قاسى مبيقولش غير يالا نفسى دخلت كارفور وشوفت مجتمع تانى خالص مغيبب برضو , الكل ماشى يبعزق بالميات او الالافات على شوية هدوم او ا